Mijn verjaardag…

Zesentwintig jaar geleden verscheen ik op deze aardbodem, en dit heugelijk moment moet uiteraard gevierd worden.

De avond ervoor komt Nikos (de Griek) voor ons koken. Grieks uiteraard!! Hij is trouwens een erg grappige jongen, want hij date altijd met minstens vijf meiden tegelijk. Als je hem bezorgd ziet kijken (en dat is vaak), dan komt dat doordat hij weer eens problemen heeft met één van zijn vrouwtjes. Desalniettemin, hij wilde voor ons Grieks koken, en daar zeggen we geen nee tegen. Met tassen vol boodschappen komt hij naar ons huis, na een uur sjouwen, omdat hij perse becamelsaus wilde hebben en die alleen in de Carrefour – een uur lopen van ons vandaan dus – te koop zou zijn. (En helaas, ook de Carrefour verkoopt geen becamel!)

Uiteindelijk begint hij rond 22.00 uur met koken, maar dat is maar goed ook, want Farand en ik hebben al twee borden rijst met tonijn op, omdat we zo’n honger hadden. Nu is er genoeg tijd om uit te buiken voor het hoofdgerecht: aubergine gevuld met gehakt in tomatensaus met daar overheen Parmezaanse kaas en ZELFGEMAAKTE becamelsaus (onder het mom van: wie het niet kopen kan, flanst het zelf maar in elkaar…. hij had wel moeders even gebeld voor een update van het recept).



Onze nieuwe huisvriend!! Nikos vond deze aubergine met neus op de groenteafdeling... die konden we echt niet opeten!



Koken met ome Nikos

Huisvriend in close up

Rond middernacht is het gekokkerel nog in volle gang, als plots Farand en Nikos zingend om de hoek van de woonkamerdeur verschijnen met een taart in hun handen. Superleuk, want precies op dat moment komt ook Juliska thuis van een paar dagen weg. Echt heel toevallig, en kunnen we met zn allen proosten! Ik blaas de kaarsjes uit, die in de vorm van de Romeinse cijfers 26 staan (Farand vond zichzelf erg creatief), doe een wens, en voel me helemaal jarig. Een uurtje later (het is inmiddels dus 1.00 uur ’s nachts) smullen we van de aubergines a la Nikos de Griekos, en ist een waar nachtelijk verjaarsdiner!



Verjaardagstaartje... check de kaarsjes in de vorm van de Romeinse cijfers ;)




Proost!

 

Net als toen ik vijf werd..




Het diner

 De volgende avond heb ik mensen van school uitgenodigd om wat te komen drinken en taartjes te komen eten. Er zijn hier superveel bakkertjes die met de meest verrukkelijke taartjes in hun etalages pronken, maar ik moet kiezen. Ik ga voor de appeltaart, want een verjaardag kan niet zonder appeltaart, en als luxe editie kies ik de chocoladetaart, met banaan erin en roomsoesjes bovenop met pure chocoladesaus eroverheen. Delicioso!! Of çok güzel, zoals de Turken het zeggen!

Uiteindelijk is ons huis zelf net een bakkerij, want een paar anderen brengen ook taart mee. Marleen (Duits) heeft zelfs vuurwerksterretjes opgedoken voor op de taart.



Vuurwerk!!



Farand en Laure (Belgie)




Farand en Marleen (Duits)

 

Wartex-roomies

 Bijna iedereen is gekomen en het is supergezellig! Dan komen Dom (Engeland), Tony (Finland), Rita (Portugal) en Brent (Australie) binnen met Power Ranger maskers op. Ze hebben een weddenschap… degene die als eerste zijn masker af doet moet de rest op bier trakteren. Ze komen rechtstreeks uit de speelgoedwinkel, waar ze op kadojacht gingen. Het resultaat: Twisterrrr hahah, fantastisch. Dat spel vond ik vroeger helemaal geweldig. Ik wilde het altijd spelen als ik bij een vriendinnetje kwam die het had. Nu bezit ik het dan eindelijk zelf! Snif, wat een jeugdsentiment.



Power Ranger

 

Twisterrrr



 Van Julis en Farand krijg ik de cd van Tarkan (om in de Turkse sferen te blijven) en een dvd van een Turkse komedie die helemaal fantastisch schijnt te zijn volgens de plaatselijke videotheek. De buren vinden het feestje minder gezellig! Rond 00.30 uur – een twistercompetitie is in volle gang – gaat de bel. De jongeman praat enkel Turks, maar uiteraard begrijp ik wat hij vraagt. Helaas is een feestje niet echt een feestje meer als de muziek uitstaat en iedereen moet fluisteren, dus dat betekent het einde van mijn verjaardag. Het is ook mooi geweest, want de volgende dag moeten we vroeg naar school. En geslaagd was het wel!




Het is gezellig..

 


Twister wordt uitgeprobeerd

 

Het is waarschijnlijk heel grappig...



Daar gaat de huisvriend..



P.S. Het was wel een raar idee om het zonder m’n beste vrienden en familie te vieren! Ik werd helemaal blij van de smsjes en mailtjes en heb jullie echt wel gemist!! XXXX

PSPS Het is inmiddels nog maar 3 maanden… pfff wat gaat de tijd snel! XX